Hij wil alleen maar "hallo" zeggen...

Onderstaande tekst kwam ik tegen op de website van Suzanne Clothier, auteur van "If bones would rain from the sky". Een amusante tekst die goed aanleunt bij mijn vorige blog over het begroeten van een hond. Al te vaak worden honden door ons erg "onbeleefd" begroet, wanneer zij hier dan normaal (en dus afkeurend) op reageren worden ze bestempeld als "agressief". Onderstaande tekst geeft een goede vergelijking met het menselijk leven...

Rustig gezeten op een bank in het winkelcentrum naast mijn man, was ik met mijn eigen zaken bezig, toen de man dichterbij kwam.  Ik keek op toen de man naast me ging zitten.  Hij zat voor mijn gevoel een beetje te dicht bij me, dus schoof ik wat dichter naar mijn man, die druk bezig was een boek te lezen en geen aandacht aan me schonk.  Omdat ik me nog steeds een beetje ongemakkelijk voelde met de vreemde man zo dicht bij me, draaide ik mijn hoofd lichtelijk weg, waarmee ik liet blijken, dat ik geen belang stelde in enig contact.  Tot mijn schrik leunde de man naar me toe en begon mijn hals te likken, terwijl hij me ruw betastte.

Toen ik gilde en hem wegduwde begonnen mijn problemen pas echt.  Mijn echtgenoot gooide me boos op de grond, terwijl hij tegen me schreeuwde. “Waarom deed je dat?  Hij probeerde alleen vriendelijk te zijn en hallo! te zeggen.  Wat een lichtgeraakte teef ben je!  Je zult moeten leren om je beter in het openbaar te gedragen.

Mensen die rond ons stonden keken naar ons en schudden droevig hun hoofd.  Ik hoorde er een paar mompelen dat zij vonden dat mijn echtgenoot iets aan mijn gedrag moest doen; sommigen zeiden zelfs dat hij zo'n gewelddadige vrouw niet meer in het openbaar mee moest nemen, totdat ik beter opgevoed was.  Terwijl mijn man me naar de auto sleurde, merkte ik op dat de man die mij betast had een stukje verder het winkelcentrum in was gelopen en hetzelfde deed bij andere vrouwen.

Dit is een dwaas scenario, nietwaar?  Op de eerste plaats weet iedereen die me kent dat ik nooit in een winkelcentrum kom, behalve als ik er echt toe gedwongen word.  Maar in ernst, geen serieus mens zou mijn reactie op de onbeschoftheid van de man beschouwen als ongepast en slecht.  Door in mijn persoonlijke zone binnen te dringen overschreed de man de grenzen van fatsoenlijk, beschaafd gedrag; mijn antwoord zou als zeer terecht beschouwd worden.

Dat mijn echtgenoot me zou straffen, omdat ik op een dergelijke onbeschoftheid reageer door te schreeuwen en de beledigende persoon weg te duwen, is misschien het meest belachelijke aspect van dit scenario.  Wanneer hij op zo'n manier zou handelen, dan zouden zelfs de meest toevallige toeschouwers van mening zijn, dat zijn ego veel belangrijker was dan mijn veiligheid en comfort, en dat hij zich totaal niet kon indenken hoe ik mij in deze situatie voelde.

Gelukkig voor mij is dit scenario volkomen fantasie.  Helaas is dit voor veel honden een zeer reëel scenario dat zich veel te vaak herhaalt.  Dit is onvermijdelijk wanneer eigenaars waarvan de honden zich grof hebben gedragen, weglopen met als commentaar “die agressieve hond” (daarmee wordt de hond bedoeld waarvan de persoonlijke ruimte is binnen gedrongen) en het klassieke commentaar, meestal gezegd op een verongelijkte toon, “Hij wilde alleen "hallo" zeggen”.

Bron: www.suzanneclothier.com

Door Suzanne Clothier
Vertaling door Jan Tholhuijsen