Een hond in een zak kopen? Over broodfok in België...

Het is eindelijk zover: je hebt er al dagen, weken, maanden, misschien zelfs jaren over nagedacht, maar nu staat de beslissing vast: er komt een puppy! Je hebt al deftig nagedacht over welk ras je zou willen (daar kan je ook over lezen op http://www.uwhonddebaas.blogspot.be/2013/04/hoe-kies-ik-de-juiste-hond.html ) en nu rest alleen nog de vraag: waar zal je nieuwe beste vriend vandaan komen? Daarover gaat deze blog: waar koop je het beste een puppy? Of beter gezegd: waar koop je het beste GEEN puppy. Want deze blog gaat over de puppyfabrieken, die winkels en puppygroothandels waar je best nooit een voet binnen zet.

Een puppyfabriek, een puppygroothandel? Allemaal synoniemen om datgene te omschrijven wat meestal wordt aangeduid met ‘broodfok’.

Wat is broodfok?

De meest gehanteerde definitie is dat een broodfokker een persoon is die honden (of andere dieren) fokt met als voornaamste/enig doel geld verdienen. Dit geldgewin gaat ten koste van enig respect voor de diersoort, de ouderdieren of zelfs de koper. (www.broodfok.be )

Het is zo dat een persoon die op professioneel vlak wil gaan kweken met honden en deze wil verhandelen een erkenning nodig heeft. Bovendien moet hij erop toezien dat in de kwekerij alle vereisten inzake dierenwelzijn worden nageleefd. Een broodfokker doet dit meestal niet en heeft dus niet het dierenwelzijn voor ogen, maar wel de maximalisering van de winst.

Ik wil geen puppy van de broodfok, hoe vermijd ik dit?

Een broodfokker is eigenlijk heel gemakkelijk te herkennen. Er zijn een aantal simpele trucs voor en een aantal vragen die je je kan stellen.

• Hoeveel rassen worden er aangeboden? Een fokker die tien, soms zelfs twintig, verschillende rassen aanbiedt, moet onmiddellijk een alarmbel doen rinkelen. Ten eerste is het gewoon niet mogelijk dat de fokker van zoveel verschillende rassen verstand heeft. Elk ras heeft zijn eigen specificaties en zijn eigen bijzonderheden waar op gelet moet worden. Een fokker die dus één of twee rassen tegelijk aanbiedt, zal beter gespecialiseerd zijn in de rassen die hij aanbiedt en zal je dus ook veel beter op weg kunnen helpen.
• Krijg je de moederhond te zien? Vraag altijd of je de moeder kan zien. Of beter nog: als je het moet vragen om de moeder te zien, is er misschien sowieso al iets mis. Een normale fokker waar de hondjes kunnen opgroeien bij de moeder in een huiselijke omgeving, zou je dit zelf aanbieden. Het is belangrijk dat je de moederhond te zien krijgt, omdat zij je wat kan leren over hoe je pup is: is de moederhond ziek of gezond, rustig of agressief?
• Levert de fokker aan huis? Alarmbel!!! Dit doet de fokker om te vermijden dat jij de pup in zijn 'thuissituatie' ziet. Door aan-huis-levering krijg jij de kans niet om te zien waar je pup voordien zat en bovendien krijg je zo de moeder ook niet te zien.
• Is de pup direct op voorraad? Een fokker waar steeds van alle rassen puppy's op voorraad zijn, is teken dat je direct gillend weg moet hollen. Een fokker kan alleen maar van zoveel verschillende rassen altijd pups op voorraad hebben, als hij een beroep doet op praktijken die het daglicht niet mogen zien. De kweekteven die door dit soort fokkers worden gebruik, krijgen te veel nestjes op te korte tijd en de pups dienen te vroeg het nest te verlaten.
• Stelt de fokker verder geen vragen? Bij een normale fokker, die begaan is met zijn pups, dien je best wel wat vragen te beantwoorden alvorens je een pup MAG kopen bij hem. De fokker wil immers weten of zijn pup wel goed terechtkomt en of zijn nieuwe baasjes de taak wel aankunnen. Een broodfokker is er enkel op gericht zoveel mogelijk pups te verkopen, het maakt hem niet uit waar het beestje terecht komt.

Let even op: de broodfokker is een gewiekst persoon. Hij zal je vanalles vertellen om je om de tuin te leiden. Zo hoor je bvb. vaak: "we zijn geen broodfokker want we hebben zoveel hondjes omdat we nestjes overkopen uit de buurt of we hebben zoveel hondjes omdat we hondjes uit het buitenland kopen." Een kweker-handelaar mag inderdaad nestjes uit de buurt overkopen en mag honden uit het buitenland verhandelen; Hij moet dan wel minstens 10 nesten uit eigen kwekerij verhandelen en de buitenlandse dieren moeten afkomstig zijn ofwel uit een land dat een gelijkaardige wetgeving als de Belgische heeft ofwel uit een kwekerij die voldoen aan de Belgische dierenwelzijnsvoorschriften. Dit laatste is vaak al een probleem: de 'kweekteven' die gebruikt worden voor de broodfok leven in een donker hok, komen nooit buiten,... Ze worden niet op een hond-waardige manier behandeld. Eens ze te oud zijn om een nestje te krijgen, worden ze geliquideerd of in het beste geval gaan ze naar een asiel. De pups die uit het buitenland komen, zijn vaak op veel te vroege leeftijd naar hier gekomen.

DUS: waarom broodfok zo slecht is, draait niet om het feit dat het buitenlandse dieren zouden zijn. Broodfok kan ook met Belgische dieren. Het is zo slecht omdat de honden mishandeld worden, geen hond-waardig leven krijgen, als puur object worden gezien en omdat de pups die eruit voortkomen niet op een degelijke manier kunnen opgroeien. De pups worden veel te vroeg weggerukt van de moeder en krijgen hierdoor niet de kans om de dingen te leren die een pup moet leren. De moederhond wordt gehouden in een veel te klein hok, krijgt nooit daglicht te zien en wordt op zeer korte tijd te vaak zwanger. Doordat er zo veel gekweekt wordt met de honden en niet gekeken wordt naar de gezondheid, zitten de pups vaak vol erfelijke ziekten. Vaak komt dit niet meteen aan het licht, maar pas na enkele jaren, met een groot lijden voor de hond (en baasje) tot gevolg.

Waar kan je dan wel een hondje kopen?

Je doet best wat onderzoek voor je een hondje koopt. Denk eerst goed na over het ras dat je wilt aanschaffen. Eens je hierover zekerheid hebt, ga je op zoek naar een degelijke fokker. Een goede fokker vind je meestal via de rasvereniging. Rasvereniging kan je opzoeken via de site van de Koninklijke Maatschappij Sint-Hubertus (http://www.kmsh.be/pages-nl/index.html )

En ja, zo’n hondjes zijn vaak wat duurder. Maar bedenk dan dat je je nieuwe vriend wel voor vele jaren bij je zal hebben. En is het niet een pak plezanter als je hondje een leuke puppytijd gehad heeft, een fijne tijd had bij zijn moeder, netjes is opgevoed door haar en bovendien kerngezond is?

Bronnen:

www.broodfok.be 

http://www.kmsh.be/pages-nl/index.html

http://www.srsh.be/pages-nl/nieuws/NL20070615-FD.html

http://www.health.belgium.be/eportal/AnimalsandPlants/keepingandbreedinganimals/breedinganimals/pets/?fodnlang=nl

Er is een roedel voor nodig om een puppy groot te brengen...

Dit artikel van Suzanne Clothier las ik op haar website. Ze kan het goed uitleggen, dus ik wou jullie dit niet onthouden. Het artikel gaat over hoe puppy's een 'puppyvergunning' hebben: tot ongeveer 16 à 20 weken mogen ze van andere honden vrijwel alles. Dan is deze vergunning plots weg en dienen ze als 'honden' behandeld en terechtgewezen te worden.

Bron: Suzanne Clothier - vertaling door Jan Tolhuijsen

Nog niet zo lang geleden las ik over een onderzoek dat aantoonde dat, wanneer er vogelgeluiden werden afgespeeld voor planten, ze hiermee voorbereid werden op de ochtend en het opkomende zonlicht.  Wanneer zij de vogelgeluiden hoorden ondergingen de planten specifieke veranderingen waardoor ze goed gebruik maakten van het zonlicht.  Het belang van dit artikel was dat tuinbouw-bedrijven die kunstlicht gebruiken er verstandig aan zouden doen om deze eenvoudige methode te gebruiken om planten het licht zo effectief als fysiologisch mogelijk is te laten benutten.

Wanneer we een puppy grootbrengen zou het aardig zijn wanneer er zoiets eenvoudigs als een opgenomen vogelgeluid zou zijn om te helpen een keurig opgevoede puppy te krijgen.  Zodat onze contacten met hem de best mogelijke resultaten zouden opleveren. Maar puppy´s zijn geen planten.  Het zijn ingewikkelde schepsels, die zich in een verbazingwekkend tempo ontwikkelen.  Samengevat is de werkelijkheid dat, hoe goed wij het ook bedoelen, wij altijd mensen zullen blijven die proberen een baby-hondje groot te brengen.  Hillary Clinton kan wel eens gelijk hebben wanneer ze stelt dat er een heel dorp voor nodig is om een kind groot te brengen.  Er is beslist een roedel nodig om een puppy groot te brengen.  Door het op ons te nemen een puppy groot te brengen worden we een surrogaat hondenfamilie.  Dit is geen eenvoudige taak.

Tegen de tijd dat de puppy zeven weken oud is heeft moeder natuur in de hondenwereld de puppy voorbereid op het aangaan van diepe banden met de roedel om hem heen.  Als een huishond vormt hij banden met ons, zijn surrogaat familie. Deze band is hartverwarmend en betoverend.  Wat is er schattiger dan een puppy die vol vertrouwen achter je ligt te snurken?  Het is ook heel praktisch: dit gedrag zal de puppy in leven houden, eten doen krijgen, bescherming en opvoeding.  Van zeven tot twaalf weken staat de puppy verbazingwekkend open (is zelfs verlangend naar) voor relaties. Banden met iedereen die het toestaat.  Het is in deze periode dat rassen voor kuddebewaking tussen de schapen worden gezet.  De arme misleide schattebouten groeien op te midden van en zijn dol op hun wollige familie.  Als volwassen honden zullen ze de kudde met hartstocht en bekwaamheid beschermen.  Gegeven het feit dat een puppy ervan overtuigd kan worden dat een band met een schaap prima is, is het een klein wonder dat puppy's bereid zijn om naar mensen te kijken en te denken:  “Daar is een God en …..... hemeltje lief wat heeft God grote voeten”.

Maar mogelijke problemen zijn al in de kiem aanwezig, zelfs op deze prille leeftijd. Ofschoon een puppy bereid is om met alles en iedereen (zelfs schapen) een band aan te gaan, doet hij dat met bepaalde verwachtingen.  Hij kan dat niet helpen.  Deze verwachtingen liggen opgesloten in de hersenen van een hond.  Hij heeft ook behoeften waaraan tegemoet gekomen zal worden in een “natuurlijke” omgeving.

De puppy verwacht dat er regels zijn in zijn wereld.  Zijn moeder stelde ze en bekrachtigde ze op haar eigen moederende manier.  Zelfs zijn broertjes en zusjes hadden enige simpele regels die zij bekrachtigden op onhandige, maar wonderlijk doeltreffende manieren (Dikke puppy's leren snel dat zij meestal kunnen krijgen wat ze willen door heel eenvoudig bovenop een minder zware puppy te gaan zitten.  Een rivaal hard in zijn oor of lip bijten kan ook heel doeltreffend zijn).  Zelfs op de prille leeftijd van zeven weken houdt de puppy je in de gaten en probeert in te schatten wat de regels zijn.  Waar hij onzekerheid of tegenstrijdigheid ziet moet zijn hondenverstand daar kennis van nemen.  Wanneer hij opgroeit zal hij die zwakheden uit willen testen, om duidelijk te krijgen wat de regels zijn.  Wij verwachten dat pas op een bepaalde leeftijd. Het is immers zo dat bij mensen jongeren pas hun ouders “uitproberen” wanneer ze tieners zijn om uit te testen waar de grenzen liggen.  Wat we niet verwachten (niet weten, of eenvoudig vergeten zijn) is hoe vlug puppy's van het vroege stadium van gezellige wezens die het overal mee eens zijn, doorstromen naar de uitprobeer fase. Het is een kwestie van weken, niet van jaren zoals bij een mensenkind.

Een hond is – net als alle sociale wezens – geboren met het begrip dat er krachten zijn gelijk aan, groter en kleiner dan die van hem.  Hij is er (voortdurend) in geïnteresseerd waar jij, je buren, de kat van de buren en de poedel die hij pas heeft ontmoet, staan in dit krachtenveld.  Hoewel hij zijn opvatting niet duidelijk kan maken verwacht je puppy dat je hem leiding zult geven.  Bij gebrek aan leiding zal hij zelf de leiding nemen wanneer hij volwassen is.  Zoals alle sociale wezens geeft hij de voorkeur aan een leider(s) die kalm is (zijn), consequent en duidelijk.  Maar ook welwillend, beschermend en oplettend.

En omdat hij alle uren van de dag een hond is, gaat hij ervan uit dat jij ook alle uren van de dag zijn leider bent.

Een puppy (of zelfs een volwassen hond) snapt niet dat je niet vierentwintig uur per dag “de leider van de roedel” bent of dat je verschillende rollen speelt: echtgenoot/ouder/kind/werker/vriend.  Hoewel hondenleider/puppy opvoeder/trainer voor JOU slechts een part-time baan is, verandert dat niets aan het feit dat je puppy vierentwintig uur per dag een puppy is.  Hiaten in het leiderschap zullen op de lange duur de relatie tussen jou en je puppy beïnvloeden.  Afhankelijk van de individuele hond, het ras en de situatie kan een gebrek aan goed leiderschap leiden tot vervelend en ongemanierd gedrag.  Het kan zelfs leiden tot zeer ernstige gevolgen voor de hond: een enkele reis naar de Grote Kennel in de Hemel.  Alleen houden van een puppy is niet genoeg.  Hij verwacht en verdient duidelijke en consequente leiding.  Een hondenleider zijn betekent de regels vaststellen die aangeven wat wel en wat geen acceptabel gedrag is in je roedel (ervan uitgaande dat je regels niet strijdig zijn met de realiteit van hondengedrag, hondencultuur en redelijke verwachtingen).

Door het ontbreken van het gezelschap en de eindeloze spelletjes met zijn nestmaatjes heeft de puppy jou nodig om zijn speelkameraad te zijn.  Geen enkel excuus is toereikend bij een puppy die wil spelen, spelen en nog eens spelen, maar niemand heeft om mee te spelen.  In de normale natuurlijke situatie zou een puppy niemand lastig vallen of uit verveling aan het linoleum knabbelen of blaffen in de achtertuin om zich te amuseren.  Zijn nestmaatjes zouden er zijn die net zo enthousiast zouden willen spelen als hij.  Nestmaatjes om mee te jagen, bijten, worstelen, onderzoeken etc. Ofschoon puppy's samen grootbrengen GEEN goed idee is wanneer je een hond wilt die een band heeft met mensen en niet met zijn puppymaatjes.  Je wordt bescheiden wanneer je kijkt naar puppy's die met elkaar spelen en beseft dat dit is wat je gaat veranderen in zijn puppy leven.  Denk hieraan de volgende keer wanneer je je ergert aan je puppy die niet wil ophouden met het uitdagen van je andere honden om met hem te spelen.  Of die voor de miljoenste keer een speeltje voor je voeten neergooit, of op en neer springt vlak buiten je bereik, niet bereid om met een spelletje te stoppen. Vermenigvuldig je puppy met vier of zes of acht en bedenk hoeveel plezier al die puppy's samen zouden hebben.  Herinner je dan dat je je vrijwillig hebt aangemeld om hiervoor als vervanger op te treden.

De puppy moet leren zijn opwellingen te onderdrukken.  Met andere woorden enige mate van zelfbeheersing te ontwikkelen.  Een van mijn reutjes Banni was een kei in het puppy's aanleren van deze lastige sociale vaardigheid.  Terwijl hij er een grote show van maakte met een speeltje of lekker bot, ging Banni liggen en legde zijn schat precies op een plek die hij uitgekozen had voor een bepaalde puppy en voor een bepaalde les. Aanvankelijk rende de puppy naar het bot en Banni pakte het dan snel op terwijl hij gromde en weg liep.  Na precies een of twee herhalingen leerde de puppy te stoppen op het moment dat Banni gromde.  Spoedig hoefde hij helemaal niet meer te grommen en de puppy alleen “aan te kijken “.  Je kon zien dat de puppy werkelijk het bot wilde, maar leerde dat iets graag willen en gehoor geven aan die wens twee verschillende dingen waren.

Wanneer honden puppy's zelfbeheersing leren kennen ze geen clementie voor de puppy.  Zoiets als:  “Wel ik probeerde hem te leren van mijn bot af te blijven, maar hij was zo opgewonden en ik veronderstel dat het heel lekker rook, dus ik liet hem het maar pakken” bestaat niet.  Mensen bedenken uitvluchten voor honden, terwijl ze vergeten dat onder alle sociale dieren zelfbeheersing een vaardigheid is die aangeleerd moet worden.  Wij leerden zelfbeheersing omdat onze ouders het ons leerden.  Om puppy's welkome en vrolijke leden van onze surrogaat roedel te laten zijn, moeten wij ze een heleboel zelfbeheersing leren.  Puppy's leren zelfbeheersing van andere honden, maar alleen die dingen die voor andere honden van belang zijn.  Een hond zal zich niet druk maken om een puppy te leren dat hij niet op de bank mag springen of eten van de aanrecht mag stelen.  Deze dingen interesseren de meeste honden niet. Maar een oudere hond ZAL een puppy leren dat je geen eten van een andere hond mag stelen of dat je niet recht op een andere hond af mag lopen, maar dat het veel beleefder is om er omheen te lopen.

Wanneer ze zelfbeheersing leren stemmen honden de lessen zorgvuldig af op de leeftijd van de puppy.  Voor de puppy de leeftijd bereikt van zestien – achttien weken zijn normale honden verbazingwekkend tolerant ten aan zien van puppygedrag.  De nauwkeurige toeschouwer zal een langzame, subtiele toename zien in datgene dat oudere honden van een puppy verwachten.

Maar de algemene indruk is dat een puppy bijna met alles ongestraft wegkomt.  En de waarheid is dat hij dat kan doen dankzij de onzichtbare (tenminste voor mensen) maar heel reële “puppyvergunning”.  Wat een puppy nog niet weet is dit: er is een vervaldatum voor die puppyvergunning.  Wanneer hij vervalt kunnen de regels snel veranderen.  Gedrag dat de ene dag geaccepteerd wordt kan de andere dag onacceptabel zijn.  Bij mijn eigen honden heb ik een puppyvergunning in de loop van een enkele ochtend zien vervallen.  Net voor het ontbijt rende een puppy van vier maanden over een van mijn oudere honden.  Niets meer dan een boze blik en een grom kreeg ze voor dit gedrag.  Later die dag deed de puppy hetzelfde en was ontzet toen de volwassen hond opsprong, hevig grommend en blaffend van misnoegen.  Na een paar herhalingen in de dagen daarna leerde de hond netjes om andere honden heen te lopen en niet erover.

De vervaldatum is gewoonlijk bij zestien – twintig weken en komt overeen met hormonale veranderingen in het lichaam van de puppy. Wanneer de hormonale veranderingen plaatsvinden zijn de honden bij hem in de buurt veel minder tolerant naar de puppy toe.  Zij verwachten dat hij zich steeds meer volwassen gedraagt.  Verstandige puppy eigenaren houden de kalender ook goed in de gaten.  Zij staan puppy's toe puppy's te zijn binnen algemene maar consequente regels.  Heel langzaam, bijna onmerkbaar begin je van de puppy een beetje meer zelfbeheersing te vragen.  Een beetje meer respect en een beetje meer verantwoordelijkheid.  Maar verlies nooit uit het oog dat de puppyvergunning nog steeds geldt.  Wanneer de vergunning eenmaal is vervallen kan de verstandige trainer net zo handelen als een wijze hond en de puppy een beetje meer onder druk zetten en meer van hem verwachten.

Van de honden die ik ken die een puppy het beste grootbrachten, zijn hier een paar aanwijzingen voor mensen die proberen een puppy groot te brengen:

·       Wees verdraagzaam tegenover puppy's – zij weten niet wat zij doen

·       Onderricht puppy's – zij weten niet uit zichzelf wat zij moeten doen

·       Wees consequent met puppy's zij vergeten dingen snel

·       Houd de lessen kort – puppy's zijn gemakkelijk afgeleid

·       Puppy's moeten spelen – daarom worden puppy's in nesten geboren

·       Goede sociale vaardigheden en manieren worden bijgebracht, niet aangeboren

·       Vergeet niet dat puppyvergunningen een vervaldatum hebben

·       Wacht niet tot de puppy je bot gestolen heeft voordat je hem goede manieren leert

·       Wees voorzichtig met wat je een puppy leert. Op een dag zou hij de leiding over kunnen nemen.

·       Vermoeide puppy's zijn altijd brave puppy's.

Hondenbrokkenindustrie zonder geweten

Ik weet het... Ik hoor het je al denken... "Alweer een blog over voeding??" ... Ik heb getwijfeld inderdaad... Maar ik kan het toch niet laten: meesten onder jullie weten ondertussen dat ik erg veel lees over hondenvoeding en alles wat er rond hangt. Het is me immers al meer dan eens opgevallen dat veel gedragsproblemen van de hond samenhangen met zijn voeding. Ik hecht erg veel belang aan gezonde voeding (ook voor mezelf), maar meer dan alles wil ik weten wat ik eet, en ik wil vooral ook weten wat mijn hond eet! En laat nu net dat laatste helemaal niet zo duidelijk zijn. Mijn onderzoek naar goed hondenvoer brengt me steeds verder en leert me steeds meer...

Denk even mee: de laatste tijd waren er enkele schandalen in de menselijke voedingsindustrie ... als dit bij de mens al kan, lijkt het mij niet zo vreemd dat de hondenbrokkenindustrie er nog veel erger aan toe is. Dus ging ik even op zoek en ik vond heel wat:

1. Heb je er ooit al eens bij nagedacht dat de grote merken hun hondenbrokken ook moeten testen? Dat ze dit uiteraard op honden testen? Hoe denk je dat Eukanuba, Hill's en Royal Canin hun brokken testen? Inderdaad, de honden zitten dagen, maanden, jaren opgesloten in kooien met roosters waar ze amper in kunnen staan of liggen. Ze zien nooit daglicht en krijgen al zeker niet wat een hond nodig heeft. Enige tijd geleden kwam dit aan het licht doordat dierenrechtenactivisten opnames hadden gemaakt in de laboratoria van Eukanuba.

2. Hoe zit het met de ingrediënten in die grote merken, zoals Eukanuba, Hill's en Royal Canin? Neem er even een zak bij en kijk op de ingrediëntenlijst: 'dierlijke bijproducten'. Wat is dat nu juist? Op de site van het FAVV lezen we: 'delen van dieren niet geschikt voor menselijke consumptie'. Als je even logisch nadenkt, weet je meteen dat deze 'bijproducten' niet de lekkerste stukjes vlees zijn. Denk eerder in de richting van slachtafval: hoeven, haar, tanden, karkassen,... "High Quality nutrition" Eukanuba? Ik dacht het niet...

3. We kijken even verder op de lijst: 'plantaardige bijproducten' - uiteraard, want onze hond heeft groentjes nodig, nietwaar? Ja natuurlijk, maar niet in de hoeveelheden die we in de meest bekende hondenbrokken vinden. En wat zijn die plantaardige bijproducten dan wel? Om daar een antwoord op te vinden moeten we even verder denken: Eukanuba is een ondermerk van Procter & Gamble. Procter & Gamble produceert onder andere Head and Shoulders, Pantene, Febreze,... Allemaal producten waar plantaardige materialen (zoals bvb. noten) worden gebruikt om bvb. een lekker geurtje te verkrijgen. Het afval van die producten (zoals bvb. notenschalen) gaat rechtstreeks naar Eukanuba - lekker voedzaam en vooral een erg slimme manier van afvalverwerking lijkt het wel? En zo gaat het ook op voor de andere grote merken: Hill's is een ondermerk van Colgate-Palmolive. Pedigree Pal? Een dochteronderneming van Masterfoods, bekend van o.a. Mars en M&M's.

4. En hoe zit het met de 'moeilijke woorden' op de verpakking? BHA, BHT, ethoxiquine,... Dit zijn conserveringsmiddelen (die overigens niet altijd op de verpakking worden vermeld, maar wel door alle grote merken worden gebruikt) waarnaar ondertussen al wat onderzoek is gedaan. Ze zijn mogelijks kankerverwekkend en kunnen invloed hebben op het DNA. Vooralsnog blijven de stoffen echter toegestaan in de huisdierenvoeding. Men houdt zich meer bezig met de dieren die door mensen worden opgegeten.


Conclusie: De commerciële producenten van hondenbrokken willen de consument lokken door hun voeding zogezegd een wetenschappelijk tintje te geven: 'science plan' - 'premium nutrition' - 'royal canin: kennis en respect'. Maar wat er achter de schermen gebeurt, tart alle verbeelding: de brokken die we onze honden voorschotelen zijn niets meer dan een goedkoop afvalverwerkingssysteem van grote merken. Er zit een hele industrie achter verborgen die zeker niet het beste voor heeft met ons huisdier...

Hopelijk kijken jullie nu even wat anders aan tegen de reclame: